NUF - oddział firmy zagranicznej

Po zapoznaniu się z informacjami dotyczącymi spółek AS i firm jednoosobowych – ENK przedstawiamy kolejny sposób dla osób chcących prowadzić działalność na rynku norweskim –  oddział firmy zagranicznej w Norwegii (NUF).

Na początek kilka informacji ogólnych:

· Jeżeli przedsiębiorstwo z Polski wysyła do Norwegii jedynie towar, nie ma obowiązku rejestracyjnego w Norwegii.

· Każda firma świadcząca usługi na terenie Norwegii musi być zarejestrowana z norweskim numerem organizacyjnym, aby działać legalnie. 

·  Jeżeli firma świadczy na terenie Norwegii usługi ma obowiązek zarejestrować się w Rejestrze VAT po przekroczeniu 50 000 NOK sprzedaży.

Przejdźmy do szczegółów:

1. Rejestracja – czas rejestracji oddziału zagranicznego w Norwegii może wydłużyć się i trwać do kilku tygodni. Istotny jest fakt, iż rejestracja NUF dokonywana jest na papierze, a osoby zarządzające firmą są zobowiązane przedstawić potwierdzoną notarialnie kopię dokumentu tożsamości, dane kontaktowe oraz innych dokumentów.

2.  Opodatkowanie firmy – w tym aspekcie najważniejsza jest informacja, że Norwegia i Polska podpisały Konwencje o unikaniu podwójnego opodatkowania. Oznacza to, że jeśli w oddziale firmy zagranicznej kontrakt nie przekroczy 12 miesięcy, a firma nie posiada zakładu (stałej siedziby) w Norwegii opodatkowana jest w kraju pochodzenia –czyli w Polsce. Tutaj musimy jednak zwrócić uwagę na wielkość dochodów osiąganych w Norwegii. Pamiętajcie także o okresie przebywania w Norwegii swoich pracowników.

3. Opodatkowanie pracowników – według przepisów pracodawcy wszystkich osób pracujących na terenie Norwegii muszą odprowadzać za nie zaliczki na podatek dochodowy w tym kraju.

·   Pracownicy wynajmowani są opodatkowani w Norwegii od pierwszego dnia pobytu.

·   Pracownicy firm świadczących na terenie Norwegii usługi podlegają opodatkowaniu po przekroczeniu 183 dni pobytu w ciągu 12 miesięcy lub 270 dni w ciągu 36 miesięcy.  

4. Obowiązek raportowania – oddziały firm zagranicznych mają obowiązek raportowania pracowników do norweskiego Urzędu skarbowego, na formularzach RF-1199. Ponadto wynagrodzenie pracowników musi być zgłoszone z systemu księgowego w formie A-melding. 

5. Umowa o pracę – z pracownikami oddelegowanymi można podpisać aneks do umowy polskiej lub można skorzystać ze standardowego druku w języku norweskim i polskim dostępny na stronach Norweskiej Inspekcji Pracy.

6.  Stawki minimalne – niektóre branże w Norwegii objęte są umowami zbiorowymi, co oznacza, że pracownicy otrzymują minimalną stawkę godzinową wynagrodzenia. Są to m.in. branże: budowlana, sprzątająca, elektryczna. Co ważne, pracodawcy oddelegowujący pracowników do Norwegii mają obowiązek wypłacania im norweskich stawek minimalnych.

7. Składki na ubezpieczenie społeczne – pracownicy zatrudnieni w Polsce, a oddelegowani do Norwegii powinni otrzymać druki A1 potwierdzające opłacanie ich ubezpieczenia społecznego w ZUS. Dzięki dostarczeniu druków A1 do Norwegii, składki na ubezpieczenie społeczne mogą być odprowadzane w Polsce. W przypadku, gdynie można uzyskać druku A1 dla pracownika, składki na ubezpieczenie społeczne (arbeidsgiveravgift) będą odprowadzane w Norwegii.

8. Ubezpieczenia – pracodawca oddelegowujący pracowników musi zwrócić szczególną uwagę na ubezpieczenie od wypadków przy pracy. Istotne jest, aby polisa uwzględniała pracę na terenie Norwegii.

9. Zapewnienie zakwaterowania, transportu i wyżywienia – pracodawca oddelegowujący pracowników ma obowiązek zagwarantowania im transportu, wyżywienia i zakwaterowania. Dlaczego jest to ważne? Ma to związek nie tylko z kontraktem, ale także wyliczaniem wynagrodzenia i opodatkowaniem pracownika.

10. Identyfikatory – w branży budowlanej i sprzątającej pracownicy, w tym zagraniczni, muszą posiadać identyfikatory HMS-kort. Identyfikatory wyrabiamy dopiero po zgłoszeniu pracowników na drukach RF-1199, przejściu przez nich kontroli w lokalnym urzędzie skarbowym (raz na dwa lata), otrzymaniu d-nummer i wysłaniu informacji o zatrudnieniu pracownika A-melding.

Dla kogo NUF?

Ta forma działalności jest słuszna dla firm wchodzących na rynek norweski, które nie są pewne czy będą realizować wiele kontraktów. Przede wszystkim pamiętaj o kwestii opodatkowania firmy i pracowników. Decyzja o zakładaniu oddziału w Norwegii w porównaniu do utworzenia spółki czy firmy jednoosobowej zależy od różnych czynników, w tym celów biznesowych, struktury organizacyjnej i planów rozwoju.

Przed podjęciem decyzji zawsze zaleca się skonsultowanie się z prawnikiem lub doradcą ds. biznesowych specjalizującym się w norweskim prawie, aby zrozumieć wszystkie aspekty prawne, podatkowe i operacyjne związane z konkretną sytuacją firmy.

Pod względem księgowym NUF przypomina w dużej mierze spółkę AS. Nie można tu korzystać z firmowego konta ani pokrywać wydatków prywatnych z konta firmowego.